samodzielny
Słownik polsko-niemiecki PWN
samodzielny selbstständig, autonom
polityka f Politik f
polityka gospodarcza Wirtschaftspolitik f
polityka międzynarodowa Weltpolitik f
polityka wewnętrzna Innenpolitik f
polityka wielkomocarstwowa Supermachtpolitik f
polityka zagraniczna Außenpolitik f
polityka środków masowego przekazu Medienpolitik f
polityka z pozycji siły Politik der Stärke
polityka zbrojeń Aufrüstungspolitik f
bezduszna polityka Holzpolitik f
dalekowzroczna 〈samodzielna〉 polityka weitsichtige 〈eigenständige〉 Politik
polit polityka otwarcia się Niemiec na Europę Wschodnią, pot polityka wschodnia Ostpolitik f
kształtować 〈uprawiać〉 politykę eine Politik gestalten 〈treiben〉
nadać polityce właściwy kierunek die Politik auf richtigen Kurs bringen
uznawać
(prawa) anerkennen
uznawać rząd 〈jako samodzielne, niezależne państwo〉 eine Regierung 〈als eigenständiger Staat〉 anerkennen
uznawać czyjeś prawo do czegoś j-s Recht auf etw anerkennen
uznawać czyjeś zasługi j-s Verdienste anerkennen
uznawać coś za nieważne etw für ungültig erklären
handl gutschreiben, gutbuchen
