obrazić
Słownik polsko-niemiecki PWN
obrazić beleidigen
obrazić się sich beleidigt fühlen (z jakiegoś powodu wegen etw)
obrażenie n
(zniewaga) Beleidigung f
med (skaleczenie, rana) Verletzung f
odnieść lekkie 〈ciężkie〉 obrażenia leichte 〈schwere〉 Verletzungen erleiden
obrażenia 〈rany〉 głowy 〈ręki〉 Verletzungen am Kopf 〈Arm〉
umrzeć z powodu odniesionych obrażeń seinen Verletzungen erlegen
śmiertelny tödlich
śmiertelna choroba tödliche Krankheit
śmiertelnie ranić 〈obrazić〉 tödlich verletzen 〈beleidigen〉
