niemcy
Słownik polsko-niemiecki PWN
Niemcy pl (kraj) Deutschland n
zjednoczone Niemcy verein(ig)tes Deutschland
Republika Federalna Niemiec hist Bundesrepublik Deutschland
Niemiec m Deutsche m
pl Niemcy Deutsche, die Deutschen
Republika Federalna Niemiec die Bundesrepublik Deutschland
polityka f Politik f
polityka gospodarcza Wirtschaftspolitik f
polityka międzynarodowa Weltpolitik f
polityka wewnętrzna Innenpolitik f
polityka wielkomocarstwowa Supermachtpolitik f
polityka zagraniczna Außenpolitik f
polityka środków masowego przekazu Medienpolitik f
polityka z pozycji siły Politik der Stärke
polityka zbrojeń Aufrüstungspolitik f
bezduszna polityka Holzpolitik f
dalekowzroczna 〈samodzielna〉 polityka weitsichtige 〈eigenständige〉 Politik
polit polityka otwarcia się Niemiec na Europę Wschodnią, pot polityka wschodnia Ostpolitik f
kształtować 〈uprawiać〉 politykę eine Politik gestalten 〈treiben〉
nadać polityce właściwy kierunek die Politik auf richtigen Kurs bringen
zjednoczenie n
Vereinigung, Union f
(połączenie się, fuzja) Zusammenschluss m
zjednoczenie Niemiec 〈Europy〉 Vereinigung Deutschlands 〈Europas〉
zjednoczenie 〈połączenie〉 się obydwu państw niemieckich Vereinigung der beiden deutschen Staaten
(ponowne) Wiedervereinigung f
