milczeć
Słownik polsko-niemiecki PWN
milczeć schweigen
milczenie n Schweigen, Stillschweigen n
zmowa milczenia vorabredetes Stillschweigen
zmuszać do milczenia zum Schweigen bringen, mundtot machen
zmowa f (geheimes) Einverständnis; (geheime) Verständigung
zmowa milczenia verabredetes Totschweigen
zmuszać zwingen (do czegoś zu etw)
zmuszać kogoś do milczenia j-n zum Schweigen bringen
zmuszać do kapitulacji 〈poddania się〉 zur Kapitulation zwingen
zmuszać kogoś, by wziął 〈zażył〉 lekarstwo j-n zwingen, die Arznei zu nehmen
zmuszać się do uśmiechu sich zu einen Lächeln zwingen
