instytucja
Słownik polsko-niemiecki PWN
instytucja f
Anstalt, Institution f
(państwowa) Behörde f, Amt n
instytucje 〈organizacje〉 społeczne soziale Einrichtungen pl
instytucje użyteczności publicznej öffentliche Einrichtungen
komunalny (miejski) kommunal
gospodarka komunalna Kommunalwirtschaft f
podatki komunalne Kommunalabgaben pl
urządzenia 〈instytucje〉 komunalne kommunale Einrichtungen
cmentarz komunalny Kommunalfriedhof, Gemeindefriedhof m
kulturalny
kulturell, Kultur-
attaché kulturalny Kulturattaché m
instytucja kulturalna Kultureinrichtung f
rewolucja kulturalna Kulturrevolution f
(człowiek) gebildet; gut erzogen
człowiek kulturalny ein kultivierter Mensch
społeczny gesellschaftlich; sozial
instytucje 〈urządzenia〉 społeczne 〈socjalne〉 soziale Einrichtungen
opieka społeczna soziale Fürsorge
świadczenia społeczne soziale Leistungen
przemiany społeczne sozialer Wandel
zabezpieczenia społeczne (ubezpieczenia społeczne) Sozialfürsorge f
własność społeczna gesellschaftliches Eigentum
polit społeczno-politycznie uwarunkowane procesy 〈przemiany〉 gesellschaftspolitisch bedingte Prozesse 〈Wandlungen〉
ustrój społeczny Gesellschaftsordnung f
użyteczność f Brauchbarkeit, Verwendbarkeit f
instytucje użyteczności publicznej öffentliche Einrichtungen
