dzik
Słownik polsko-niemiecki PWN
dziki
wild
przen (nieokrzesany) unbehauen
kaczka f Ente f
dzika kaczka Wildente f
miasto n Stadt f
wielkie miasto Großstadt f
miasto wielonarodowościowe (New York) Vielvölkerstadt f
miasta bliźniacze Partnerschaft zweier Städte
państwo miasto Stadtstaat m (Hamburg)
zarząd miasta Stadtverwaltung f
w centrum miasta in der Stadtmitte
urban spontaniczny 〈niekontrolowany〉 rozwój miast(a) 〈pot dzika rozbudowa〉 der urbane Wildwuchs
iść do miasta in die Stadt gehen
oprowadzać po mieście in der Stadt herumführen
pójść do miasta po 〈na〉 zakupy zum Einkaufen in die Stadt gehen
rozwój m
Entwicklung f
swobodny rozwój dziecka eine freie Entwicklung des Kindes
(gospodarczy) Aufschwung m
szybki rozwój wschodnich landów Aufschwung Ost
urban spontaniczny 〈niekontrolowany〉 rozwój miast(a) 〈pot dzika rozbudowa〉 der urbane Wildwuchs
