wierzchołek
Słownik polsko-angielski PWN
wierzchołek m. (drzewa, masztu) top; (góry) peak, summit
Translatica, kierunek polsko-angielski
wierzchołek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
vertex ang. brytyjska, przenośne;
top;
peak anatomia, chemia, geografia, matematyka, ang. brytyjska, ang. amerykańska;
apex anatomia, matematyka;
summit polityka, przenośne;
tip chemia, medycyna;
node matematyka;
corner;
pinnacle;
cusp;
crown;
crest;
KNAP;
point;
head;
wierzchołek czaszki rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → top of the skull
wierzchołek drzewa rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → treetop

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „wierzchołek” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
wierzchołek m (drzewa) Wipfel f
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Wierzchołek rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
Kronen;
wierzchołek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Spitze anatomia, chemia, matematyka;
Gipfel;
Scheitel medycyna;
Wipfel;
Eckpunkt anatomia, chemia, matematyka, informatyka;
Zipfel medycyna;
Krone;
Ecke matematyka;
Zinne;
Pik;
Vertex matematyka;
Zopf ekologia;
wierzchołek drzewa rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Wipfel;
Słownik polsko-włoski PWN
wierzchołek m (góry) cima, vetta f
na wierzchołku in cima

Synonimy

Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich