wierzący
Słownik polsko-angielski PWN
wierzący m. believer
wierzyć cz.
wierzyć w coś to believe in sth
wierzyć komuś to believe sb; (ufać) to trust sb
Translatica, kierunek polsko-angielski
wierzący rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → believer religia, książkowe, oficjalne
wierzący przymiotnik; → believing
wierzący w Boga przymiotnik; → believing in God
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Słownik polsko-niemiecki PWN
wierzyć glauben (w coś an etw)
wierzyć w Boga an Gott glauben
należy wierzyć, że..., es bleibt die Hoffnung, dass...
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Wierzący rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Gläubigen;
wierzący przymiotnik;
→ gläubig;
→ glaubend;
wierzący w Boga przymiotnik;
→ gottgläubig;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Słownik polsko-włoski PWN
wierzący m credente m
wierzyć v
(uznawać) credere (w kogoś/coś – in qu/qc)
(być przekonanym) essere convinto (że... – che...)
(ufać) fidarsi (di qu), avere fiducia, confidare (in qu)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Słownik polsko-rosyjski PWN
wierzyć
1 верить
2 (wyznawać jakąś religię) веровать

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Przydatne zwroty

Kliknij, aby zobaczyć „wierzący” w Przydatnych zwrotach

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „wierzący” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich