dzwonić
Słownik polsko-niemiecki PWN
dzwonić
klingeln
dzwonić na lekcję zum Unterricht klingeln
zadzwonić do czyichś drzwi 〈do kogoś〉 an j-s Tür 〈bei j-m〉 klingeln
tel anrufen (do kogoś an j-n)
zadzwoń kiedyś znów! ruf mich mal wieder an!
zadzwonić po taksówkę ein Taxi anrufen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ läuten;
→ anrufen potoczne, nieoficjalne;
→ klirren;
→ telefonieren potoczne, nieoficjalne;
→ klimpern;
→ bimmeln;
→ scheppern;
→ geläutet;
→ rufen telekomunikacja;
→ anklingeln;
→ rasseln;
→ klingen;
dzwonić czasownik, aspekt niedokonany;
→ Telefonanruf;
dzwonienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ läutet;
