przymus
Słownik polsko-angielski PWN
przymus m. (presja) compulsion; (konieczność) obligation; PRAW constraints
pod przymusem under duress
pod przymusem under duress
Translatica, kierunek polsko-angielski
przymus rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ compulsion techniczny;
→ constraint;
→ duress prawo;
→ coercion;
→ force;
→ squeeze;
→ necessity;
→ pressure;
→ obligation;
→ enforcement;
→ coerce;
przymus adwokacki rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → mandatory representation by a lawyer prawo
przymus fizyczny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → physical constraint prawo