milcz milczeć
Słownik polsko-angielski PWN
milczeć cz. to be silent
milczący przym. (osoba) taciturn; (protest) silent
milczenie n. silence
Translatica, kierunek polsko-angielski
milczeć czasownik, aspekt niedokonany;
be silent przenośne;
keep silent przenośne;
silence;
remain silent przenośne;
silent;
milczący przymiotnik;
silent przenośne;
tacit;
reticent;
taciturn przenośne;
mute przenośne;
dumb;
unspoken;
mum;
milczeć jak głaz czasownik, aspekt niedokonany; → be as silent as the grave
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich