kommen
Słownik niemiecko-polski PWN
kommen*
(s) przybywać
(zu Fuß) przychodzić
er ließ mich kommen kazał mi przyjść
wie komme ich zur ... Straße? jak dojść do ulicy...?
wie kommt es, dass... jak to się dzieje, że...
zu etw kommen dochodzić do czegoś
ums Leben kommen stracić życie
zum Vorschein kommen wyjść na jaw, okazać się
kommend przyszły
Translatica, kierunek niemiecko-polski
kommen czasownik, nieregularny, sein;
→ przychodzić potoczne, nieoficjalne;
→ nadchodzić;
→ przyjść potoczne, nieoficjalne;
→ przybywać książkowe, oficjalne;
→ przybyć książkowe, oficjalne;
→ nadjeżdżać;
→ dochodzić potoczne, nieoficjalne;
→ nadejść;
→ iść przenośne;
→ nastawać;
→ nadjechać;
→ przyjechać;
→ przyjeżdżać;
→ przypadać;
→ przylecieć;
→ przylatywać;
→ pochodzić;
→ dobiegać;
→ nadciągnąć;
→ nadciągać;
→ zachodzić;
→ zbliżyć się;
→ znaleźć się;
→ trafiać;
→ przypaść;
→ wchodzić;
→ wejść;
→ wpadać potoczne, nieoficjalne;
→ wpaść potoczne, nieoficjalne;
→ dostawać się;
→ podejść;
→ napływać przenośne;
→ podchodzić;
→ kosztować;
→ pochodzić;
→ zachować się;
→ trafić;
→ pójść;
→ sprowadzać;
→ popadać;
→ popaść;
→ wyjść potoczne, nieoficjalne;
→ ogarniać;
→ ogarnąć;
→ przechodzić;
→ przejść;
→ dostać się;
kommen przysłówek;
→ przyjść;
→ podchodzić;