dokuczliwy
Słownik polsko-angielski PWN
dokuczliwy przym. (ból) nagging; (osoba) exasperating
Translatica, kierunek polsko-angielski
dokuczliwy przymiotnik;
annoying ang. amerykańska;
vexing;
irritating ang. amerykańska;
nagging;
bothersome ang. amerykańska;
tiresome;
nagging;
vexatious;
trying;
spiteful;
irksome;
onerous;
worrisome;
pesky ang. amerykańska;
bad;
nasty;
arduous;
nuisance;
biting;
acute;
osoba lub rzecz dokuczliwa rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga; → nuisance

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „dokuczliwy” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
dokuczliwy przymiotnik;
lästig;
unausstehlich medycyna;
leidig techniczny;
quälend;
dokuczliwy przymiotnik;
beschwerlich medycyna;
dokuczliwy hałas rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich