Jak czytać po włosku?

 

Samogłoski: są podobne do polskich.

Spółgłoski: należy uważać na następujące połączenia literowe i ich wymowę:

 

litera/y	połączenie liter	wymowa	przykład
c	c + a c + o c + u c + e c + i c + h + e c + h + i	[ka] [ko] [ku] [tʧe] [tʧi] [ke] [ki]	caro cosa cura cena cibo che fai? chiesa
g	g + a g + o g + u g + e g + i g + h + e g + h + i	[ga] [go] [gu] [dʒe] [dʒi] [ge] [gi]	gamba gola gusto gelato girare lunghe luoghi
gl		[λ]	moglie
gn		[ŋ]	montagna
q	q + u	[kw]	quando
sc	sc + a sc + o sc + u sc + e sc + i sc + h + e sc + h + i	[ska] [sko] [sku] [ʧe] [ʧi] [ske] [ski]	scarpa disco scusa scemo sci scheletro schiavo
z		[dz] [ts]	zero zio

Wyjaśnienie transkrypcji fonetycznej:

 

Samogłoski:	[] = polskie e	[ɔ] = polskie o
Spógłoski:	[tʧ] = polskie cz [ʤ] = polskie dż [ʧ] = polskie sz	[λ] = polskie lj [ŋ] = polskie ń [w] = polskie ł

Uwaga:

1. h nigdy nie jest wymawiane: w połączeniach z c, g służy do zachowania wymowy twardej [k], [g] przed e, i; w niektórych wyrazach jest etymologiczne (np. avere: ho, hai, ha); występuje w wyrazach pochodzenia obcego (handicappato).

2. głoski pisane podwójnie wymawia się jako podwójne: gatto, babbo, carro, canna.

 

Akcent:

Wyrazy włoskie mogą być akcentowane:

- na ostatniej sylabie wyrazu. Akcent jest wówczas zaznaczony graficznie: caffè, città;

- na przedostatniej sylabie; dotyczy to większości wyrazów: animale, cantare;

- na trzeciej sylabie od końca: mobile, celebre, tavolo.

W słowniku zaznaczono podkreśleniem akcent nieregularny (tavolo) i akcent w połączeniach samogłoskowych (polizia).