knock [nɒk ]
1 cz. pch. stukać
2 cz. npch. stukać; pukać
to knock at/on the door zapukać do drzwi
to knock at/on the door zapukać do drzwi
3 rz. pukanie
♦ knock down cz. pch. (drzwi) wyważać; (budynek) rozbierać; (osobę) przewracać
♦ knock off
1 cz. npch. pot. kończyć pracę
2 cz. pch. strącać; przewracać
♦ knock out cz. pch. (osobę) ogłuszać; SPORT nokautować; eliminować
♦ knock over cz. pch. przewracać