ustąpienie
Słownik polsko-angielski PWN
ustąpić cz. (ból, gorączka) to subside; (zrezygnować) to resign
ustąpić komuś to give in to sb
ustąpić ze stanowiska to resign from one’s position
ustąpić komuś miejsca to give up one’s seat to sb
ustąpić komuś to give in to sb
ustąpić ze stanowiska to resign from one’s position
ustąpić komuś miejsca to give up one’s seat to sb
Translatica, kierunek polsko-angielski
ustąpienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ resignation;
→ retirement;
→ abdication;
→ resolution medycyna;
→ retreat techniczny;
→ recession;
→ demission;
→ departure;
→ surrender;
ustąpienie dolegliwości rzeczownik, rodzaj nijaki; → remission
ustąpienie objawów rzeczownik, rodzaj nijaki; → remission
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
ustąpienie n
Zurücktreten n
(dymisja) Rücktritt m
polit ogłosić ustąpienie Rücktritt erklären
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
ustąpienie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Rücktritt ekonomia;
→ Abdankung;
→ Resignation;
ustąpienie objawów nietolerancji rzeczownik, rodzaj nijaki;
Słownik polsko-włoski PWN
ustąpić, ustępować v
cedere, arrendersi (komuś – a qu)
ustąpić/ępować miejsca cedere il posto
nie ustąpić/ępować tenere duro
(minąć) passare
przen ustąpić ze stanowiska dimettersi dalla carica
Słownik polsko-rosyjski PWN
